Άδηλον Τραύμα – Ελένη Λιντζαροπούλου

Απόψε είδα στο θέατρο Τo σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα
Άγνωστο γιατί, μα δεν μπορούσα να κοιμηθώ μετά
Δεν σκεφτόμουν τίποτα, χαμένη μέσα στο κενό που με έχει εδώ και καιρό πλημμυρίσει
Πώς σε πλημμυρίζει το κενό;
Δεν σε πλημμυρίζει, μάλλον σε καταπίνει
Ύστερα φαντάστηκα το όνομά μου με το επώνυμο μαζί
Δεν σκέφτηκα ποτέ να συμπεριλάβω εκείνο το αρχικό του πατρωνύμου με την τελεία μετά
Που δίνει τόση μεγαλοπρέπεια ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχει
Αντίθετα, τις περισσότερες φορές προσπάθησα να αλλάξω ονοματεπώνυμο
Μόνο απόψε, πλημμυρισμένη ή απορροφημένη από εκείνο το κενό,
Αισθάνθηκα να ξεπερνάω την απουσία της τελείας στο όνομά μου, την εγκατάλειψη του πατρωνύμου αυτοπροσώπως
Υπήρχαν άλλοι πριν από αυτόν που με είχαν πολύ αγαπήσει και άλλοι μετά που με είχαν πολύ πονέσει
Κωδικός προϊόντος: 978-960-615-187-3

Η Ελένη Λιντζαροπούλου γεννήθηκε στην Νίκαια του Πειραιά το 1962. Αριστούχος της Θεολογικής Σχολής, σπούδασε Θεατρική Εμψύχωση, Δημόσιες Σχέσεις & Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ συνεχίζει με μεταπτυχιακές σπουδές στο ΕΑΠ, στην Ορθόδοξη Θεολογία. Για περισσότερο από μια δεκαπενταετία ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό Θέατρο και έχει γράψει, διασκευάσει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα και παραμύθια για παιδιά. Εργάστηκε ως εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού και είναι υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στον Δήμο Κορυδαλλού, ενώ έχει τον συντονισμό κοινωνικών δράσεων και ομάδων εθελοντών. Ο Βασίλης κι ο Αι Βασίλης, μία ιστορία της για παιδιά, κυκλοφόρησε το 2011 από τις Εκδόσεις Παρρησία και οι ποιητικές της συλλογές Ο Πίθος των Γυναικών και Η εποχή των λέξεων κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις των Φίλων το 2013 και το 2015 αντίστοιχα. Κείμενα, δοκίμια και κριτικές της δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά και στο διαδίκτυο. Σημερινές Ελληνίδες.

Απόψε είδα στο θέατρο Τo σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα
Άγνωστο γιατί, μα δεν μπορούσα να κοιμηθώ μετά
Δεν σκεφτόμουν τίποτα, χαμένη μέσα στο κενό που με έχει εδώ και καιρό πλημμυρίσει
Πώς σε πλημμυρίζει το κενό;
Δεν σε πλημμυρίζει, μάλλον σε καταπίνει
Ύστερα φαντάστηκα το όνομά μου με το επώνυμο μαζί
Δεν σκέφτηκα ποτέ να συμπεριλάβω εκείνο το αρχικό του πατρωνύμου με την τελεία μετά
Που δίνει τόση μεγαλοπρέπεια ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχει
Αντίθετα, τις περισσότερες φορές προσπάθησα να αλλάξω ονοματεπώνυμο
Μόνο απόψε, πλημμυρισμένη ή απορροφημένη από εκείνο το κενό,
Αισθάνθηκα να ξεπερνάω την απουσία της τελείας στο όνομά μου, την εγκατάλειψη του πατρωνύμου αυτοπροσώπως
Υπήρχαν άλλοι πριν από αυτόν που με είχαν πολύ αγαπήσει και άλλοι μετά που με είχαν πολύ πονέσει