Τα όνειρα που κράτησα για μένα – Ευθυμία Αθανασιάδου

Η Θεοδώρα έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Έπρεπε να μεγαλώσει την αδερφή της, να βοηθήσει τη μάνα της, να πάρει ακόμη και το ρόλο του πατέρα που έφυγε νωρίς από κοντά τους. Όμως, δεν σταμάτησε να διεκδικεί τα όνειρά της. Αποφάσισε να σπουδάσει και να πάει ενάντια στα πρέπει της κλειστής κοινωνίας, σκληραίνοντας τη στάση της απέναντι στη ζωή που ήθελε να τη λυγίσει.

Ωστόσο, όταν ο έρωτας της χτύπησε απρόσμενα την πόρτα, εκείνη έκανε το λάθος να ακολουθήσει την καρδιά της. Μέσα από το καρδιοχτύπι γεννήθηκε ο καρπός μιας μεγάλης αγάπης. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του αγαπημένου της, όμως, την οδηγεί σε δρόμους που δεν φανταζόταν ποτέ της πως θα διαβεί. Η αγάπη χάθηκε μέσα από τα χέρια της γιατί έπρεπε να προστατέψει την οικογένειά της. Μόνη διέξοδος, η φυγή…

Τριάντα χρόνια μετά, η Λυδία κρατάει στα χέρια της το ημερολόγιο της θείας της και ένα κλειδί. Ο θάνατός της δεν τη συγκίνησε σχεδόν καθόλου. Ζούσε χρόνια στην Αμερική και ήταν πάντα απόμακρη από όλους, σαν να μην την ένοιαζαν οι άνθρωποι. Διαβάζοντάς το, ανακαλύπτει την αλήθεια της και όλα όσα αρνιόταν να παραδεχτεί. Μια ιστορία που δείχνει πως το πραγματικό πρόσωπο της ζωής πολλές φορές είναι τόσο σκληρό, που δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Η ιστορία μιας γυναίκας που αγάπησε πραγματικά και πληγώθηκε τόσο πολύ, που έκανε τα αδύνατα δυνατά για να ξεφύγει. Μπορεί η ιστορία της να σβήστηκε από τις μνήμες όλων, όχι όμως και από την καρδιά της. Γιατί όπου κι αν πας, αυτό που νιώθεις θα σε ακολουθεί για πάντα.