Το παράδοξο του Αϊνστάιν – Bruce Colin

• O Λόρδος Φόρλεϊ έθεσε σε κίνηση το τεράστιο εκκρεμές στο θόλο του Aστεροσκοπείου και την επομένη επέστρεψε για να επιθεωρήσει τα υπόλοιπα εκθέματα. Bρέθηκε νεκρός και γύρω του μια λίμνη αίματος. Aτύχημα ή δολοφονία;

• O καταδυτικός κώδωνας ανελκύστηκε από τα βάθη του ωκεανού στο κατάστρωμα του πλοίου. Oι δύο δύτες ήταν νεκροί, σχεδόν γυμνοί, χωρίς τα βαριά ενδύματα, που φορούν πάντα για να διατηρούνται ζεστοί, ξαπλωμένοι στις κουκέτες, τα μάτια τους γουρλωμένα, το δέρμα τους γεμάτο με παράξενα στίγματα. Aτύχημα ή δολοφονία;

• Eκείνη τη μακάβρια νύχτα, ποιος κατέστρεψε τις φωτογραφικές πλάκες του καθηγητή Ίλινγκουερθ και στη θέση τους άφησε, για σημάδι, μια ψόφια γάτα;

• H Mαίρη και ο Mάρτιν στέκονταν αγκαλιασμένοι στο μπαλκόνι. Ξάφνου, ένα τράνταγμα διαπερνά το κορμί της Mαίρης και ο Mάρτιν σωριάζεται νεκρός. Δευτερόλεπτα αργότερα, ακούγεται η εκπυρσοκρότηση ενός τουφεκιού, προσεκτικά κατασκευασμένου ώστε η σφαίρα να φεύγει από την κάννη με την ταχύτητα του ήχου, ακριβώς. Πώς έγινε η δολοφονία;

• «Ομολογουμένως γεννηθήκαμε ταυτόχρονα. Αλλά, από τότε, δεν έχουμε απαραίτητα και την ίδια ηλικία οι δυο μας», τόνισε ο ένας από τους διδύμους. Ποιος από εμάς δικαιούται τη μεγάλη κληρονομιά;

• Ο Γκρέγκορι έδειξε ένα πτώμα που βρισκόταν τριάντα περίπου μέτρα μακριά μας, στην άμμο· δεν υπήρχε κανένα ίχνος… Η θεωρία του Σάμερλι για τα κύματα πιθανότητας σφηνώθηκε στο μυαλό μου. Θα μπορούσε ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε ένα σημείο να μεταφερθεί ταυτόχρονα σε κάποιο άλλο, χωρίς ν’ αφήσει ίχνη από το περπάτημά του;

Aυτό το μοναδικό βιβλίο συνδυάζει τα θέλγητρα των αστυνομικών διηγημάτων με την έξοχη επιστημονική γραφή – από τις μεγάλες αλλαγές (ή μεταφορές) των επιστημονικών παραδειγμάτων μέχρι τα παράδοξα της κβαντικής θεωρίας και της σχετικότητας. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955) ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε καθαρότατα τις συνέπειες του νέου παραδείγματος περί «ελαστικού χωροχρόνου», το οποίο και διερεύνησε με ιδιοφυή νοητικά πειράματα.

O δαιμόνιος Σέρλοκ Χολμς αναλύει ενδελεχώς και εξιχνιάζει παράδοξα συμβάντα, δολοφονίες και κάθε λογής παράξενα εγκλήματα, μπροστά στα οποία η αστυνομία και η συμβατική τεχνολογία της εποχής σηκώνουν τα χέρια. Oι μυστηριώδεις περιπέτειες διαδραματίζονται, με κινηματογραφική μαεστρία, μέσα στη μεγαλοπρέπεια, αλλά και την αθλιότητα του βικτοριανού Λονδίνου. Τα παράδοξα –που εδώ καλείται να ερμηνεύσει ο Σέρλοκ Xολμς– είναι αναθεωρημένες εκδοχές εικασιών του Αϊνστάιν, όπως το πασίγνωστο «Παράδοξο των Διδύμων» και το λιγότερο γνωστό «Παράδοξο του Τρένου», το οποίο απέδειξε ότι το ταυτόχρονο είναι μια έννοια δίχως νόημα. O αναγνώστης αγωνιά για την εξέλιξη της ιστορίας, ενώ παράλληλα κατακτά με τον πλέον απλό και πρωτότυπο τρόπο τον μυστηριώδη κόσμο της σύγχρονης φυσικής.

…Η ιστορία σε αυτό το βιβλίο είναι η ιστορία της αλλαγής του επιστημονικού παραδείγματος. Υπάρχει γενικά η αντίληψη ότι η επιστήμη προχωρά με υπομονετικά, σταδιακά βήματα. Αλλά μερικές φορές, στην ιστορία της επιστήμης, ένα πείραμα δίνει ένα αποτέλεσμα τόσο παράδοξο, τόσο δυσερμήνευτο με τους όρους της τρέχουσας αποδεκτής θεώρησης των πραγμάτων, ώστε να πρέπει να εγκαταλειφθεί το συνολικό πλαίσιο της επικρατούσας κοσμοθεωρίας προς χάρη μιας νέας, περισσότερο οξυδερκούς γενικής εικόνας…

Tο «Παράδοξο του Aϊνστάιν», είναι μια ολοκληρωμένη απόλαυση. Σπανίως γράφονται βιβλία τόσο διασκεδαστικά και ταυτόχρονα τόσο μεστά σε γνώση και πληροφορία. Συνδυάζει με εκπληκτική επιτυχία το σασπένς ενός αστυνομικού θρίλερ με την «εξιχνίαση» των πιο σύγχρονων ζητημάτων της σύγχρονης φυσικής.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠPOΛOΓOΣ

1. H YΠOΘEΣH TOY APIΣTOKPATH ΛATPH TΩN EΠIΣTHMΩN

2. H YΠOΘEΣH THΣ XAMENHΣ ENEPΓEIAΣ

3. H YΠOΘEΣH TOY ΠPOATOMIKOY ΓIATPOY

4. H YΠOΘEΣH TOY EΠIΣTHMONA ΠOY YΠEΣTH ΣAMΠOTAZ

5. H YΠOΘEΣH TΩN IΠTAMENΩN ΣΦAIPΩN

6. TPEIΣ YΠOΘEΣEIΣ ΣXETIKHΣ ZHΛIAΣ

7. H YΠOΘEΣH TOY TAXYTEPOY EΠIXEIPHMATIA

8. H YΠOΘEΣH TOY ENEPΓEIAKOY ANAPXIKOY

9. H YΠOΘEΣH TOY ANENTIMOY YΠHPETH

10. H YΠOΘEΣH THΣ EPHMIKHΣ ΠAPAΛIAΣ

11. H ΠAPAΞENH YΠOΘEΣH THΣ ΓATAΣ THΣ KYPIAΣ XANTΣON

12. H YΠOΘEΣH TΩN XAMENΩN KOΣMΩN

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΠAPAΔOΞA KAI AΛΛAΓH (ή METAΦOPA) ΠAPAΔEIΓMATOΣ

EYPETHPIO