Φλόγα που σιγοκαίει – Κερ Φίλιπ

Αργεντινή, 1950

Ο Μπέρνι Γκούντερ φτάνει στο Μπουένος Άιρες και εμπλέκεται στο κυνήγι ενός εγκληματία. Μια έφηβη βρέθηκε δολοφονημένη και οι συνθήκες θυμίζουν έντονα εκείνες της τελευταίας υπόθεσης που είχε αναλάβει ο Μπέρνι ως επιθεωρητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Βερολίνο. Μιας υπόθεσης που δεν είχε καταφέρει να διαλευκάνει. Ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας πιστεύει ότι ο δράστης είναι κάποιος από τους εκατοντάδες πρώην Ναζί που έχουν καταφύγει στην Αργεντινή μετά το 1945. Ποιος καταλληλότερος από τον Μπέρνι Γκούντερ για να βρει τον δολοφόνο!

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που θέτει προκλητικά ερωτήματα: Ποιοι έδωσαν καταφύγιο στους Ναζί και πόσο διαδεδομένος ήταν στην Αργεντινή ο αντισημιτισμός στα χρόνια των Περόν;

«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΞΑΙΣΙΟ ΤΡΟΠΟ»
Daily Mirror

«ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ»
The Times

«Ο KERR ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΠΛΟΚΗ»
Publishers Weekly

Ποιος είναι ο Μπέρνι Γκούντερ;

Είναι σαρκαστικός, απότομος και κυνικός, με τραχύ χιούμορ και μια ιδιαίτερη αίσθηση περί δικαίου και αδίκου. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι είναι γνήσιος Βερολινέζος. Αλλά εν μέρει και στα βιώματά του. Πήρε μέρος στον Μεγάλο Πόλεμο και, όπως ο Χίτλερ, τιμήθηκε με τον Σιδηρούν Σταυρό. Δεύτερης τάξεως, βέβαια, αλλά, όπως αρέσκεται να λέει, “τα περισσότερα μετάλλια πρώτης τάξεως απονεμήθηκαν σε ανθρώπους που βρίσκονται στα νεκροταφεία”.

Υπηρέτησε επί έντεκα χρόνια στο τμήμα Ανθρωποκτονιών της Kriminalpolizei, ή Kripo, δηλαδή του Εγκληματολογικού τμήματος της αστυνομίας του Βερολίνου. Στα χρόνια αυτά ήρθε αντιμέτωπος με κάθε είδους παρεκτροπή, διαφθορά και βιαιότητα, προτού την κάνει το 1933, όταν επικράτησαν οι Εθνικοσοσιαλιστές και άρχισαν να πετάνε έξω από την υπηρεσία όσους δεν ήταν μέλη του κόμματος.

Πίνει πολύ, καπνίζει υπερβολικά και τρώει λίγο παραπάνω απ’ ό,τι θα ‘πρεπε – βέβαια, ο εγκλεισμός του σε ένα σοβιετικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου θα φροντίσει να του κόψει όλες τις κακές συνήθειες.

Η γυναίκα του πέθανε στην πανδημία της ισπανικής γρίπης, το 1918, και έκτοτε το μάτι του Μπέρνι παίζει, αλλά δεν τα πάει καλά με τις μακροχρόνιες σχέσεις. Άλλωστε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχει κανείς μακροχρόνιες σχέσεις, οποιουδήποτε είδους, στη Ναζιστική Γερμανία, όπου οι άνθρωποι πολύ συχνά εξαφανίζονται. Πάντως όλες αυτές οι εξαφανίσεις είναι καλές για τη δουλειά του, εφόσον είναι ιδιωτικός ερευνητής και πολλές από τις υποθέσεις του έχουν να κάνουν με τον εντοπισμό ανθρώπων που εξαφανίστηκαν.

Ξεκινώντας από τη Γερμανία του ’30 και φτάνοντας ως το 1954, η δράση των εννέα μέχρι σήμερα βιβλίων του Philip Kerr με ήρωα τον Μπέρνι Γκούντερ αποτυπώνει πολύ περισσότερα από τις θηριωδίες του Ναζιστικού καθεστώτος: αναφέρεται στην κτηνωδία του Ανατολικού Μετώπου, στην μεταπολεμική πείνα και εκμετάλλευση, και φτάνει μέχρι τον Ψυχρό Πόλεμο, που χαρακτηρίζεται εκτός των άλλων από το διπλό παιχνίδι που έπαιζαν πολλοί, καθώς και από μια αμείλικτη αδιαφορία για την ηθική και την ανθρώπινη ζωή. Ο Μπέρνι μισεί τους πάντες χωρίς να κάνει διακρίσεις: Ρώσους, Γάλλους, Βρετανούς, Αμερικάνους, και φυσικά τους Γερμανούς – γιατί τους έχει δει όλους εν δράσει, και ξέρει πόση μαυρίλα κρύβουν οι ψυχές τους.

Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Μπέρνι είναι ένας γενναίος άντρας. Γιατί όταν κάποιος δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει, το μόνο που μετράει είναι η τιμή του.

πηγές:
http://philipkerr.org/
http://berniegunther.com/

ΚΡΙΤΙΚΕΣ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Ο Kerr ξέρει καλά πως ο καλύτερος τρόπος να θίξει τόσο σοβαρά θέματα είναι να τα τοποθετήσει μέσα σε ένα πλαίσιο μυστηρίου και σταδιακής αποκάλυψης, να οδηγήσει τον αναγνώστη βήμα βήμα μέσα από τα μονοπάτια της φρίκης σε αποκαλύψεις που πραγματικά μπορούν να σου παγώσουν το αίμα.
Αφροδίτη Δημοπούλου, diavasame.gr, 28/11/15

Το βιβλίο είναι γεμάτο ανατροπές, ίντριγκες και αποκαλύψεις. Μπορεί ο Μπέρνι Γκούντερ να είναι ένας σκληρός αστυνομικός, αλλά ο χαρακτήρας του λάμπει μέσα από το βιβλίο, καθώς ψάχνει για δικαιοσύνη.
Αλεξάνδρα Παναγοπούλου, Plus Magazine, 13/10/15

Όλα τα κομμάτια της ιστορίας, το μυθοπλαστικό και το πραγματολογικό, ενώνονται σφιχτά μέσα από το μαγικό συνδετικό ιστό της γραφίδας του Κερ, προσφέροντας άλλο ένα φιλόδοξο, όσο και τρανταχτά επιτυχημένο δείγμα του ιστορικού νουάρ, του οποίου ο συγγραφέας είναι επινοητής και κορυφαίος εκφραστής.
Δημήτρης Καραθάνος, Athens Voice, 09/10/15

Η «Φλόγα που σιγοκαίει» είναι ένα μυθιστόρημα που θα απολαύσουν οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας, μιας και στις σελίδες του θα βρουν όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ένα τέτοιο μυθιστόρημα πετυχημένο, αλλά και όλοι εκείνοι που αγαπούν την ιστορία, την περιπέτεια, τα έντονα συναισθήματα, τις ανατροπές, ή απλά τις καλογραμμένες ιστορίες, γραμμένες από ταλαντούχες πένες. Διαβάζεται απνευστί, από την πρώτη έως την τελευταία του σελίδα.
Χρύσα Βασιλείου, Arts and the City, 03/08/15

Χορταστικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με πολιτικές προεκτάσεις, το οποίο δεν διστάζει να θίξει κάποια από τα ταμπού της μεταπολεμικής εποχής.
Χίλντα Παπαδημητρίου, Bookpress, 06/07/15

Αν ο Τσάντλερ ήταν ο δάσκαλος, ο Κερ αποδεικνύεται άριστος μαθητής – και πλέον, με τη σειρά του, έγινε δάσκαλος του είδους. Τι μπορεί να είναι, άραγε, αυτή η παράξενη φλόγα που σιγοκαίει; Η κρυφή ταύτιση των Γερμανών με τον Χίτλερ ή εκείνη η μικρή θέρμη που κόρωσε την καρδιά του σκληρού Μπέρνι; Ακόμη κι ένας κυνικός αστυνομικός μπορεί να κρύβει μέσα του μια νότα ανεπεξέργαστου ρομαντισμού.
Η εξαίσια μετάφραση ανήκει στον Γιώργο Κυριαζή.
Διονύσης Μαρίνος, Fractal, 04/07/15

Ε, λοιπόν, η «Φλόγα που σιγοκαίει» είναι ίσως το καλύτερο από τα βιβλία του. Σε αυτό ο κεντρικός ήρωας ολοκληρώνεται ως προσωπικότητα, το σασπένς κορυφώνεται όπως η αίσθηση της αποξένωσης, η ιστορία αποδεικνύεται γλιστερή παγίδα και τα ερωτηματικά είναι περισσότερα από τις απαντήσεις.
ToSpirto, 11/06/15

Οι φίλοι των ιστοριών μυστηρίου θα ενθουσιαστούν –το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ίσως το πιο πυκνό από τα έργα του Φίλιπ Κερ. Όμως ενδιαφέρον θα το βρουν και εκείνοι που αναζητούν στοιχεία για την ταραγμένη εκείνη περίοδο της αργεντίνικης ιστορίας που άφησε βαθιά ίχνη στην κοινωνική και οικονομική δομή της χώρας, ορατά διά γυμνού οφθαλμού έως και σήμερα.
Newpost, 09/06/15